Σήμερα, μετά από περίπου δέκα χιλιάδες χρόνια από τότε που μπορούμε να προσδιορίσουμε τη σαφή παρουσία και επέμβαση του ανθρώπου στον πλανήτη γη και πέντε χιλιάδες χρόνια περίπου από τότε που έχουμε τα πρώτα δείγματα πολιτισμού, βρισκόμαστε μάρτυρες της αλόγιστης επέμβασής του στο χώρο, μέσα στον οποίο δραστηριοποιείται. Ο χώρος αυτός αποτελεί το κέντρο και συγχρόνως την περιφέρεια κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας. Από την πρώτη στιγμή κατά την οποία ο άνθρωπος άφησε τα πρώτα εγχάρακτα δείγματα της δραστηριότητάς του, μας προσδιόρισε και τον ακριβή τρόπο, με τον οποίο επενέβη στον περιβάλλοντα χώρο του. Ανάλογα με το στάδιο της εξέλιξής του η επέμβαση αυτή σε άλλες περιοχές υπήρξε δυναμική, ενώ σε άλλες ήπιας μορφής. Ο τεχνολογικός πολιτισμός που σταδιακά αναπτύχθηκε, αποτέλεσε τον σημαντικότερο επεμβατικό παράγοντα του ανθρώπινου γένους στον ζωτικό του χώρο. Από κάποιο σημείο και ύστερα η ανθρώπινη δραστηριότητα όμως αρχίζει να ξεπερνά τα όρια του φέροντος συστήματος. Το φέρον σύστημα έχει τη δυνατότητα να καθιστά γνωστό με διάφορους τρόπους πότε ξεπερνιούνται τα όριά του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διερευνώνται οι κατάλληλες ενέργειες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούνται. Οι ενέργειες αυτές προϋποθέτουν ότι όσοι εμπλακούν σε αυτές τις διαδικασίες θα πρέπει να έχουν ικανοποιητική γνώση των θεμάτων που σχετίζονται με αυτές τις καταστάσεις ώστε να ληφθούν οι κατάλληλες αποφάσεις.