Η παρούσα μονογραφία έρχεται να καλύψει μία σειρά εκδόσεων γύρω από τις ανώτερες νοητικές λειτουργίες μέσα στον ευρύτερο χώρο της γνωστικής νευρολογίας και της κλινικής νευροψυχολογίας. Οι αφασίες – αγνωσίες – απραξίες αποτελούν ως γνωστό τη χαρακτηριστική τριάδα, το γνωστό αφασο-αγνωσο-απρακτικό σύνδρομο που, μαζί με τις διαταραχές της μνήμης, καλύπτει όλο σχεδόν το φάσμα της συμπτωματολογίας της νόσου του Alzheimer. Η νόσος του Parkinson θεωρείται μοντέλο υποφλοιώδους άνοιας σε σχέση με την νόσο του Alzheimer η οποία, από την άποψη αυτή θεωρείται μοντέλο φλοιώδους άνοιας. Οι αφασίες, οι αγνωσίες και οι απραξίες αποτελούν τα βασικότερα στοιχεία διαφορικής διάγνωσης στα δύο παραπάνω είδη των ανοιών. Το έργο χωρίσθηκε σε τρία μέρη. Στο πρώτο γίνεται αναλυτική περιγραφή στις αφασίες, αγνωσίες και απραξίες, ενώ στο δεύτερο επιχειρείται κάποια προσέγγιση στις σχέσεις τους με τη μνημονική λειτουργία και αυτό στο μέτρο των σημερινών μας αντιλήψεων για τις σχέσεις αυτές. Το τρίτο μέρος είναι αφιερωμένο σε μερικές δοκιμασίες προσεκτικά επιλεγμένες έτσι ώστε να είναι απλές, σύντομες και αξιόπιστες ώστε να μπορεί να τις χρησιμοποιήσει ο κλινικός γιατρός που δεν είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένος με τη νευροψυχολογία.