Στο βιβλίο παρουσιάζονται φυτά φαινομενικά αθώα, όπως πανύψηλα δέντρα, πανέμορφα λουλούδια, δύσκολα προσεγγίσιμοι κάκτοι, μικροσκοπικά μανιτάρια που όμως εμφανίζουν ισχυρή ψυχοτρόπο δράση. Η έρευνα ήταν ένα «σαφάρι» σε μέρη ξωτικά και μακρινά, σε φυλές που ήκμασαν στο παρελθόν ή συνεχίζουν να ζουν και να χρησιμοποιούν παραισθησιογόνα φυτά, για λόγους «μέθεξης» με το θεϊκό στοιχείο είτε για «θεραπεία» ασθενειών που αποδίδονταν στο «μένος» των θεών. Ωστόσο, η έρευνα δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά στις φαρμακολογικές γνώσεις, αλλά επεκτείνεται σε πληροφορίες σχετικά με το ιστορικό και πολιτισμικό πλαίσιο, στο οποίο εμφανίζεται η ψυχοτρόπος δράση των ουσιών αυτών. Σήμερα, η ανακάλυψη νέων φαρμάκων, μέσα από την κατανόηση των δραστικών ουσιών που περιέχουν τα φυτά αυτά είναι γεγονός. Οι δρόγες βοήθησαν και βοηθούν τη Φαρμακολογία, ιδιαίτερος κλάδος της οποίας είναι η Φυτοφαρμακολογία.