Τις τελευταίες δεκαετίες, η αδιάκοπη επιστημονική έρευνα (βασική, κλινική και τεχνολογική) επέφερε και εξακολουθεί να επιφέρει επαναστατικές εξελίξεις σ’ όλους τους τομείς της ιατρικής επιστήμης. Η αύξηση των γνώσεων, η κατανόηση της αιτιοπαθογένειας πολλών παθήσεων, αλλά και η χρησιμοποίηση σπουδαίου τεχνολογικού εξοπλισμού, βελτίωσαν τη διάγνωση και θεραπεία. Η μακροζωία, η μόλυνση του περιβάλλοντος, ο διαφορετικός τρόπος διαβίωσης, αλλά και η βελτίωση των διαγνωστικών μέσων, συνέβαλαν ώστε η ογκολογία της περιοχής, οι αλλεργίες και οι τραυματισμοί να αποτελούν πλέον μέρος της καθημερινότητας του Ωτορινολαρυγγολόγου. Με τις αποκτηθείσες γνώσεις, αναπτύχθηκαν επί μέρους τομείς της ωτορινολαρυγγολογίας, όπως η ογκολογία της κεφαλής και του τραχήλου, η ωτονευρολογία, η παιδική ωτορινολαρυγγολογία και καθιερώθηκαν νέες χειρουργικές τεχνικές, όπως η ενδοσκοπική-μικροσκοπική χειρουργική μύτης και παραρρινίων κόλπων, η φωνοχειρουργική, η εμφύτευση κοχλιακών εμφυτευμάτων, η χειρουργική της βάσεως του κρανίου και η χειρουργική με Lazer. Το παρόν «κλασικό» σύγγραμμα, με τη σύγχρονη διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση, αποτελεί σημείο αναφοράς και οδηγός για κάθε νέα γνώση, τόσο σε νεότερους όσο και σε παλαιότερους ιατρούς, ειδικούς και μη.