Δημητρίω στέφανος

Ο Δημήτρης Λυπουρλής, ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, είναι γνωστός τόσο στην κοινότητα των ελλήνων φιλολόγων ως μελετητής της αρχαίας ελληνικής γραμματείας (ιδίως της επιστημονικής γραμματείας( και ως εμπνευσμένος πανεπιστημιακός δάσκαλος, όσο και στο ευρύτερο ενημερωμένο κοινό χάρη στις ευαίσθητες μεταφράσεις του έργων του Ιπποκράτη και του Αριστοτέλη. Με αφορμή τη συμπλήρωση των 70 χρόνων του Δημήτρη Λυπουρλή συνάδελφοι και μαθητές του, που διδάσκουν ή δίδαξαν στον Τομέα Κλασικών Σπουδών του Α.Π.Θ., κατέθεσαν καρπούς της ερευνητικής τους δουλειάς για τη συγκρότηση ενός τόμου-αφιερώματος στον φίλο και δάσκαλο. Οι μελέτες που περιλαμβάνονται στον τόμο αυτόν αναφέρονται σε ένα ευρύ φάσμα συγγραφέων της αρχαίας ελληνικής και λατινικής γραμματείας από τον Όμηρο ως την ύστερη αρχαιότητα, ενώ τα θέματα που συζητούνται και οι μεθοδολογικές προσεγγίσεις των μελετητών αποτελούν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του τρόπου με τον οποίο ασκείται στις μέρες μας η φιλολογία στην Ελλάδα. Ειδικότερα: Τα 24 δοκίμια που συνιστούν τον τόμο έχουν ως αντικείμενο τον Όμηρο (Ε. Τσιτσιμπάκου-Βασάλου), τον Πίνδαρο (Δ. Ιακώβ), την τραγωδία (Α. Καψωμένος, Ν. Χουρμουζιάδης), τον Ισοκράτη (Ε. Αλεξίου), τον Πλάτωνα (Ε. Πασάλογλου), τον Αριστοτέλη (Α. Βασιλειάδης, Θ. Κουρεμένος, Γ. Σηφάκης), τον Καλλίμαχο (Π. Κοτζιά, Κ. Τσαντσάνογλου), τον Κικέρωνα (Δ. Τσιτσικλή), τη μετάφραση του Κορνηλίου Νέπωτος από τον Σπυρίδωνα Βλαντή (Δ. Νικήτας), τη λατινική διδακτική ποίηση (Β. Φυντίκογλου), τον Βεργίλιο (Σ. Κυριακίδης, Ν. Πετρόχειλος), τον Οβίδιο (Ε. Περάκη-Κυριακίδου), τον Απίκιο (Λ. Τρομάρας), τον Ιούλιο Πολυδεύκη (Χ. Θεοδωρίδης), τον Λουκιανό (Δ. Χρηστίδης), τον Γαληνό (Αι. Μαυρουδής), χειρόγραφα της μονής Ιβήρων (Π. Σωτηρούδης), διορθώσεις του Κοραή στον Ησύχιο (Ν. Κονομής) και επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας (Μ. Πλαστήρα-Βαλκάνου).