Η «εθνοτική ταυτότητα» έχει αναδειχθεί διεθνώς σε ένα από τα πιο φλέγοντα ζητήματα τόσο σε παγκόσμια όσο και σε πιο τοπικά συμφραζόμενα, επίσημα ή και ανεπίσημα. Η εργασία αυτή έχει ως στόχο να διερευνήσει τα όρια του μετασχηματισμού της εθνοτικής ταυτότητας, δηλαδή τους βαθμούς έκφρασης της εθνοτικής ταυτότητας. Αφετηρία της έρευνας αποτελούν οι δυο αντίπαλες θεωρίες: από τη μια η θεωρία που υποστηρίζει ότι η εθνοτική ταυτότητα αποτελεί πρωτογενές χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης, ιδιαίτερα σημαντικό για το άτομο το οποίο παραμένει αναλλοίωτο και καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις ατομικές επιλογές και από την άλλη η θεωρία που υποστηρίζει ότι η εθνοτική ταυτότητα διαμορφώνεται μέσα από την αλληλεπίδραση, δεν έχει σταθερό χαρακτήρα, μεταβάλλεται ανάλογα με τις περιστάσεις, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα συμφραζόμενα και μπορεί ενίοτε να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο ή μέσο επίτευξης προσωπικών στόχων.