Θεία κωμωδία

Στο βιβλίο παρουσιάζονται και μελετώνται δώδεκα αθησαύριστες μεταφράσεις από άσματα ή αποσπάσματα της Θείας Κωμωδίας. Πρόκειται για δημοσιεύσεις σε περιοδικά του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού. Κείμενα δυσεύρετα και γι' αυτό λησμονημένα και άγνωστα έως σήμερα έρχονται να συμπληρώσουν την ήδη πλούσια ελληνική "τύχη" της δαντικής τριλογίας μέσα από νέες παραμέτρους. Οροθετούν ευρύτερες προσβάσεις του ελληνικού αναγνωστικού κοινού σε σχέση με το δαντικό έργο, καθώς και οι εννέα από τις δώδεκα μεταφράσεις προέρχονται από τον χώρο του μείζονος ελληνισμού: το Παρίσι, τη Λειψία, την Αλεξάνδρεια, την Κύπρο. Καθορίζουν μέσα από κριτήρια ιδεολογικά, αισθητικά, γλωσσικά κ.ά. την ποικιλία των μορφών κατά τη στιγμή της προσάρτησης της Θείας Κωμωδίας στην προσλαμβάνουσα ελληνική λογοτεχνία? ακραίοι τύποι αρχαΐζουσας γλώσσας στα απόμακρα σημεία του ελληνισμού και "προπαγανδιστική" δημοτική της Επτανήσου, επιλογές από το συνολικό έργο, αλλά και επιλογές αισθητικής απόδοσης, που καθοδηγούνται από τη ρομαντική ιδεολογία, προσομοίωση του κειμένου με έργα της κλασικής αρχαιότητας, αλλά και νεότερες αισθητικές εκφάνσεις του μεσοπολέμου "ερμηνεύουν" το δαντικό έργο κατά το ύφος του καθενός μεταφραστή, την ιδεολογία του χώρου του και της εποχής του. Η εργασία συμπληρώνεται με την καταχώρηση των μεταφράσεων σε αντιπαράθεση με το πρωτότυπο κείμενο.