Από τη μία άκρη των δακτύλων ως την άλλη

Συλλογή ποιημάτων της Μάρνης Χατζηεμμανουήλ. «Υπάρχουν κάποιες τοσοδούλες στιγμές στη ζωή που απλώς διαψεύδουν τον ισχυρισμό ότι είναι σύντομος ο βίος μας, καθώς αιωνίως τριγυρνούν στο κεφάλι μας. Αυτές οι μικροσκοπικές στιγμές, γιγαντώνουν τόσο τα συναισθήματα που η αρχή και το τέλος του νήματος, μπλέκονται κουβάρι δίχως άκρη. Και ο χρόνος χάνει την έννοιά του...Έτσι, εκείνο το πρωινό του Ιουλίου του 1977 ξυπνώντας βρήκα πλάι στο μαξιλάρι μου ένα κλειστό φάκελλο που μέσα του έκρυβε το πιο αγαπημένο γράμμα που έλαβα ποτέ μέχρι σήμερα. Χιλιόμετρα μακριά από τη ζεστή αγκαλιά της Θεσσαλονίκης, στην απρόσωπη για την ψυχή μου τότε Αθήνα, έφτανε ένα θαλασσοπούλι που κρατούσε στα πόδια του το πρώτο και τελευταίο ποίημα που μου αφιέρωσε ο παππούς μου».