Θεατρικό έργο του Tomislav Osmanli, που εντάσσεται στη σειρά "Θεατρικά Κείμενα" υπό τη διεύθυνση του Σάββα Πατσαλίδη. Η υπόθεση, μολονότι διαδραματίζεται σε αδιευκρίνιστο τόπο και χρόνο, μοιάζει να είναι βγαλμένη από τη σύγχρονη τραγική ιστορία των Βαλκανίων. Στο ξενοδοχείο "Ματζέστικ", έναν οίκο ανοχής που αποτελεί τη μοναδική όαση μέσα στη δίνη ενός πολέμου, ο Χρήστος προσπαθεί να συνετίσει τους συνανθρώπους του που έχουν παραδοθεί στην παράνοια του πολέμου και την αλόγιστη βία. Πόλεμος, χρόνος και τόπος αδιευκρίνιστος. Η αλόγιστη βία αποτελεί πλέον κομμάτι της καθημερινότητας. Άνθρωποι σκοτώνουν τους συνανθρώπους τους. Στρατιώτες πηγαινοέρχονται απελευθερώνοντας και υποδουλώνοντας πόλεις και χωριά. Ακόμα και οι νεκροί δεν βρίσκουν τόπο ανάπαυσης. Και στη μέση όλων το ξενοδοχείο "Ματζέστικ", ένας οίκος ανοχής πολυτελείας, η μοναδική όαση μέσα στη δίνη του πολέμου, κάτι σαν το μπουρδέλο της Ίρμα στο Μπαλκόνι του Ζενέ. Κεντρικός χαρακτήρας του έργου ο Χρήστος, ένας μοναχικός τύπος που καταφθάνει μαζί με ένα μπουλούκι ηθοποιών στο "Ματζέστικ" και προσπαθεί να συνετίσει τους συνανθρώπους του, να τους επαναφέρει στον δρόμο του Θεού, να πραγματώσει το όραμα της Αποκάλυψης. Θα τα καταφέρει ή θα προστεθεί στα αναρίθμητα θύματα του πολέμου;