Μέσα στις συνθήκες που δημιούργησε η λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης, υπάρχει θεατρική πρωτοπορία; Μπορεί να επιβιώσει ο αιρετικός λόγος όταν όλα είναι ενταγμένα εντός των τειχών του συστήματος; Υπάρχει σήμερα πολιτικό θέατρο ή μήπως φτάσαμε στο «τέλος» της πολιτικής σκέψης; Πού οφείλεται η απομάκρυνση της σύγχρονης θεατρικής πρακτικής από τις αρχές του μιμητικού θεάτρου; Ποια είναι η θέση της τεχνολογίας στο θέατρο και πώς διαμορφώνει τις σχέσεις θεατή/θεάματος; Σε μια εποχή που κινείται με τέτοια ταχύτητα, πώς δικαιολογούνται οι πολύωρες παραστάσεις; Με την κυριαρχία του ίντερνετ μήπως φτάσαμε και στο τέλος του μεταμοντέρνου; Αυτά είναι ορισμένα από τα ζητήματα που θίγονται στο βιβλίο, σε μια προσπάθεια γενικής ακτινογράφησης του κερματισμένου σώματος της σύγχρονης θεατρικής πρακτικής και των θεωριών που την περιβάλλουν. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου περιλαμβάνονται κείμενα που δημοσιεύτηκαν στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία από τον Νοέμβριο του 2008 έως και τον Νοέμβριο του 2011 και γράφτηκαν με αφορμή κάποια παράσταση ή θεατρικό γεγονός. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου τα κείμενα που υπάρχουν θίγουν τα ίδια θέματα μόνο που στην προκειμένη περίπτωση η έκτασή τους είναι σαφώς μεγαλύτερη, επιτρέποντας έτσι μια πιο εμπεριστατωμένη ανάπτυξη των υπό συζήτηση ζητημάτων.