Μοντερνισμός και «παράδοση» στην ελληνική τέχνη του μεσοπολέμου

Στον μεσοπόλεμο, η σύνθεση των αξιών ή των ιδιοτήτων ή απλώς των μορφολογικών μοτίβων από διάφορες φάσεις του πολιτισμικού συνεχούς του ελληνισμού φτάνει σε μια κορύφωση στο έργο των περισσότερων Ελλήνων δημιουργών. Οι τάσεις που ονομάζονται σ' αυτή τη μελέτη "μοντερνισμός" και "παράδοση", διαμορφώνονται και οι δύο στο πλαίσιο του μοντέρνου κινήματος στην τέχνη. Διαφοροποιούνται όμως ως προς το ότι, ισχυρότερη και πιο διαδεδομένη, η τάση της "παράδοσης" επιδιώκει να συνδυάσει τις πλαστικές αξίες του μοντερνισμού με ιδεολογικές αναφορές στον πολιτισμό του ελληνικού κόσμου. Η πρόθεση αυτή αποδίδει πολυάριθμες εκδοχές της ελληνικότητας από τις πιο αφελώς μονολιθικές ως τις πιο ευφάνταστα περίπλοκες.