Ο φτωχός βρίσκεται στις αντανακλάσεις από τα τζάμια των πολυκατοικιών, πίνει νερό από τη δροσιά των φύλλων, τρώει ξεροκόμματα, αφουγκράζεται, ξεθωριάζει, και από τα μάτια του αντί για δάκρυα κυλάνε σπίθες. Επισκέπτης στους εφιάλτες όσων κοιμούνται και στα όνειρα των ξυπνητών. Ακίνητος μέσα σε ένα τοπίο που συνέχεια αλλάζει. Αυτός είναι το τοπίο. Ο φτωχός σε εσωτερική τροχιά παραμένει ταυτόχρονα απόλυτα ευάλωτος σε όποια πραγματικότητα τον περιβάλλει και τον αγγίζει. Με εκφραστική οικονομία που επιτείνει αντί να αφαιρεί οι στίχοι της συλλογής επικεντρώνουν με ευαισθησία και ειλικρίνεια στο μικρό αλλά ουσιαστικό. Η εικονογράφηση της έκδοσης, λιτή αλλά εύγλωττη, ανήκει στον Χρήστο Χατζηαθανασίου.