Ο Ντεκάρτ έζησε κυριολεκτικά στα σύνορα δύο εποχών, μέσα στην Ευρώπη του τέλους του 16ου και των αρχών του 17ου αιώνα. Η εμφάνισή του σηματοδοτεί μια οριακή στιγμή στην ιστορία της φιλοσοφικής σκέψης: το πέρασμα από τη μεσαιωνική και αναγεννησιακή σκέψη στη νεότερη. Σε μια εποχή που τα πάντα εξουσιάζονται από την Εκκλησία, η οποία ορίζει την πορεία και τα όρια της ανθρώπινης σκέψης, ο φιλόσοφος εμφανίζεται για να κλονίσει συθέμελα τη Σχολαστική φιλοσοφία και να στηρίξει τη φιλοσοφική σκέψη σε νέο και σταθερό έδαφος, απελευθερώνοντάς την από τη δεσποτεία της Εκκλησίας και λυτρώνοντάς τη από τις μεσαιωνικές προκαταλήψεις. Ο άνθρωπος θα βρει το μέσο για να κατακτήσει την Αλήθεια μέσα στη Φύση, όχι στη Θρησκεία, αλλά αποκλειστικά στο λογικό του. Αυτή είναι η βασική καινοτομία της καρτεσιανής σκέψης η οποία προετοίμασε με τον τρόπο της τοn δρόμο για την εποχή του Διαφωτισμού. Ο “Λόγος περί της Μεθόδου” είναι το πρώτο έργο που δημοσιεύτηκε από τον Ντεκάρτ το 1637. Παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για όποιον θέλει να μυηθεί στην καρτεσιανή λογική καθώς αποτελεί μια σύντομη και συνοπτική έκθεση της φιλοσοφίας του.