Mέσα από μια αφήγηση συναρπαστική, η Χόφμαν ξετυλίγει μια ιστορία επιστημονική και συγχρόνως προσωπική και ερωτική, που μοιάζει με ιστορικό μυθιστόρημα, όπου ο λόγος της «ζωγραφισμένος με εικόνες» καταφέρνει να μεταπλάθει το επιστημονικό σε τρυφερή σχέση με τον αναγνώστη. Το βιβλίο περιγράφει την εξέλιξη της οικογενειακής θεραπείας, από τις απαρχές της, στα μέσα του εικοστού αιώνα, μέχρι τον καιρό της συγγραφής του. Η συγγραφέας συγκροτεί και συνδέει νοηματικά και ιστορικά τις θεωρίες και τις πρακτικές μιας προσέγγισης που λειτούργησε ανατρεπτικά στον τομέα της ψυχοθεραπείας και της ψυχικής υγείας ευρύτερα, και που αποτελεί σήμερα ένα πλατιά διαδεδομένο και συνεχώς εξελισσόμενο πεδίο, ενώ σκιαγραφεί παράλληλα την προσωπική της πορεία μέσα σε αυτό. […] τα βιώματά της, άλλοτε αγωνιώδη και οδυνηρά, άλλοτε χαρούμενα και ανάλαφρα και άλλοτε με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, […] συνυφαίνονται άρρηκτα με τα ιστορικά συμβάντα. […] Έτσι, το βιβλίο της δεν είναι απλώς η ιστορία της οικογενειακής θεραπείας, αλλά η μεταμοντέρνα εκδοχή της.