To βιβλίο είναι ένα είδος αυτοβιογραφίας στην οποία αναφέρονται οι μοναδικές εμπειρίες ενός ανθρώπου που γεννήθηκε πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Γιάννης Αντωνόπουλος (1939-2011), όπως ο ίδιος αναφέρει σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ, θεωρεί ότι ανήκε σε μια «τυχερή» γενιά που βίωσε έναν παγκόσμιο πόλεμο, την ατομική βόμβα κ.ά., αλλά παράλληλα συμμετείχε σε μια ιλιγγιώδη αύξηση της γνώσης και της τεχνολογίας, στην παγκοσμιοποίηση και την εξαιτίας τους αλλαγή της συμπεριφοράς και του τρόπου ζωής «εκ βάθρων». Στο κείμενο και ιδιαίτερα στις υποσημειώσεις του βιβλίου του παρουσιάζει θέσεις και εμπειρίες σε γενικού ενδιαφέροντος θέματα που συνοδεύονται από μία σειρά φωτογραφιών και άλλων «ντοκουμέντων». Τα στιγμιότυπα της ζωής του δίνουν πληροφορίες (μικρές ίσως αλλά χαρακτηριστικές) για γεγονότα που συνδέονται με ήθη, έθιμα και καταστάσεις, δηλαδή τελικά την ιστορία αυτής της χώρας και ίσως όχι μόνον.