Στην εργασία αυτή έχω επιλέξει ταινίες που χρησιμοποιούν τη στατική φωτογραφία σε ένα δραματουργικό ρόλο για την προώθηση του σεναρίου τους, με σκοπό να εξετάσω βάση φορμαλιστικών αρχών την αισθητική παρουσίαση της στατικής φωτογραφίας μέσα στην κινούμενη εικόνα, καθώς και την εννοιολογική της σημασία. Οι ταινίες που επέλεξα για την έρευνά μου είναι, πλην δύο εξαιρέσεων, πρόσφατες, αφού έχουν παραχθεί μετά το 1990.