Μεταφρασμένο από τη Ζωή Σαμαρά για να παιχτεί στο θέατρο, το έργο μεταφέρει στα ελληνικά τη ζωντανή θεατρική γλώσσα του Γάλλου δραματουργού του 18ου αιώνα. Ο πρόλογος της Ζωής Σαμαρά, γραμμένος από αποδομητική σκοπιά, τονίζει τις φιλοσοφικές προεκτάσεις που προσλαμβάνουν τα πολλαπλά επίπεδα του παιχνιδιού. Κάθε μετάφραση είναι μια ερμηνεία, κάθε ερμηνεία εμπεριέχει αξιολόγηση. Στο μαγικό νησί των σκλάβων, καθώς οι ήρωες ανταλλάζουν κοστούμια, μοιάζουν με ηθοποιούς που προετοιμάζονται για την επόμενη παράσταση. Στο παιχνίδι ανάμεσα σε αφέντες και σκλάβους, ο θεατρικός λόγος κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο και εγκαθιδρύει τη μόνη αληθινή δημοκρατία.