Το έργο αναφέρεται σε ένα ορόσημο της ελληνικής αλλά και διεθνούς διπλωματικής ιστορίας, τη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης που διεξήχθη στο Παρίσι το 1946. Ειδικότερα, αναλύεται η στάση των ελληνικών κυβερνήσεων και πολιτικών δυνάμεων, η στάση των Μεγάλων Δυνάμεων και οι αντιδράσεις των γειτόνων της Ελλάδας. Επίσης αναλύεται η διαμόρφωση των ελληνικών εδαφικών και, κατά δεύτερο λόγο, οικονομικών διεκδικήσεων ενώ αφιερώνεται σημαντική έκταση τόσο στους ελληνικούς χειρισμούς όσο και στην αντιμετώπιση των ελληνικών αιτημάτων και ενεργειών από τον “ξένο παράγοντα”.