Το Πρότυπο παιδικής ηλικίας είναι ένα κείμενο με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, χωρίς να αποτελεί αυτοβιογραφία, γιατί δεν πληροί τις προϋποθέσεις μιας καθαυτό βιογραφίας, από τη συγγραφέα χαρακτηρίζεται «μυθιστόρημα» και από την κριτική ονομάστηκε επιτυχώς «Το μυθιστόρημα μιας αυτοβιογραφίας». Περιγράφει την ανάπτυξη και κοινωνικοποίηση του παιδιού Νέλη Γιόρνταν μέσα στη σκληρή φάση του ναζισμού και τα ίχνη του στον ψυχισμό της μετέπειτα ενήλικης γυναίκας, τη φυγή της οικογένειας κατά την προέλαση των Ρώσων, τα προσφυγικά καραβάνια που διέτρεχαν τη χώρα από την ανατολή προς τη δύση κουβαλώντας μόνο ό,τι χωρούσαν τα χέρια τους, τη δύσκολη ζωή των προσφύγων μέσα στα σχολεία και τα διάφορα άλλα καταφύγια, πράγματα που θυμίζουν σ’ εμάς τους Έλληνες τη Μικρασιατική καταστροφή και την προσφυγιά των παππούδων και γονέων μας. Ο προβληματισμός της συγγραφέως αναζητεί απαντήσεις στο ζήτημα της επικράτησης του ναζισμού με όλες τις τρομακτικές του συνέπειες και τα επιζώντα ίχνη του στους συγχρόνους της. Η Κρίστα Βολφ δεν κρύβει την απελπισία της και τη ντροπή της για όσα συνέβησαν στο όνομα του γερμανικού λαού.