Η εικόνα της πόλης των νεανικών μου χρόνων σιγά-σιγά χάνεται μέσα από τη φθορά των ετών και των μεταβολών που αυτά επισώρευσαν. Η Θεσσαλονίκη μας είναι η πόλη που αγαπήσαμε και αγαπάμε. Παλαιότερα ήταν μια πόλη πιο φιλική και σε πολλά σημεία πιο όμορφη, παρά τις πολλές αφρόντιστες γειτονιές με τις καρβουναποθήκες, τις προσφυγικές παράγκες, τους χωμάτινους δρόμους, τα κάρα και τα χαλάσματα. Το βιβλίο αυτό απευθύνεται στους παλιούς συμμαθητές και φίλους, στα παιδιά της γειτονιάς που με άλλα ήμασταν φίλοι και με άλλα λίγο πιο πέρα παίζαμε πόλεμο στις αλάνες. Απευθύνεται σε αυτούς που έζησαν στη Θεσσαλονίκη ως φοιτητές, σ’ εκείνους που σ’ αυτήν ερωτεύθηκαν, καθώς και στους νεότερους, αν θέλουν να νιώσουν κάτι από την εποχή που έζησαν οι γονείς τους ή οι παππούδες τους και να γευθούν τη «μικρή ιστορία» των ανθρώπων, της πόλης και των λειτουργιών της.