Το 1976 υπήρξε ελληνογιουγκοσλαβική συμφωνία που προέβλεπε γιουγκοσλαβική (διπλωματική και στρατιωτική) βοήθεια προς την Ελλάδα σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου, και ελληνική στήριξη της Γιουγκοσλαβίας σε περίπτωση εισβολής του Συμφώνου της Βαρσοβίας στη χώρα, μετά τον θάνατο του Τίτο. Στα δημοσιευμένα και σχολιασμένα έγγραφα από το αρχείο του Τίτο διαφαίνεται η γιουγκοσλαβική στάση στο Κυπριακό , στα ελληνοτουρκικά και σε διεθνή ζητήματα, όπως και όλη η διαδικασία εξομάλυνσης των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων. Τα εκκρεμή διμερή ζητήματα, όπως η γιουγκοσλαβική ζώνη στη Θεσσαλονίκη, η αξιοποίηση των υδάτων του Αξιού, η υπογραφή μορφωτικής συμφωνίας και προξενικής σύμβασης, η κατάργηση του συστήματος κλήριγκ στις εμπορικές συναλλαγές κ.ά., διευθετήθηκαν σύντομα. Ως αδέσμευτη χώρα η Γιουγκοσλαβία επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Κύπρο, μετά τη δεύτερη τουρκική εισβολή. Έτσι, η Γιουγκοσλαβία ανέλαβε πρωτοβουλία για το Κυπριακό εντός των Αδεσμεύτων και διαμεσολαβητικό ρόλο για την αποκλιμάκωση της ελληνοτουρκικής κρίσης.