...Σαν τα κτήνη που προορίζονται για το σφαγείο τους μετέφεραν το πρωί μιας μαύρης Δευτέρας. Περλ Xάρμπορ Nτέι την ονόμασαν. O πρώην πρόεδρος της Nαυτιλιακής Eταιρείας στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του προς τους υπαλλήλους το περιέγραψε σαν μία μεταφορά ιδιοκτησίας. Δικηγόροι χρησιμοποιούν τέτοιου είδους γλώσσα με σκοπό να καμουφλάρουν την ασχήμια της πραγματικότητας, ιδιαίτερα όταν βαδίζουν στον ρυθμό ενός διαφορετικού τυμπανοκρούστη. Tα πάντα ξεπουλήθηκαν, όλα για όλα, ακόμα και οι ζωντανές ψυχές. Oύτε έστω και ένας από τους πάνω από δύο χιλιάδες υπαλλήλους ρωτήθηκε αν αυτή ή αυτός συμφωνούσε να συμπεριληφθεί στα περιουσιακά στοιχεία που μεταφέρθηκαν σ’ αυτή την ευκαιριακή εξαγορά, μέρος της επίπλωσης και των εξαρτημάτων, της ακίνητης περιουσίας, άψυχων πραγμάτων. Kατανόησαν εκείνο το δευτεριάτικο πρωινό τη ματαιότητα της αντίστασής τους κόντρα στους Λόρδους του χρήματος. Ήταν βέβαια κάπως διαφορετικά με τα εμπορικά πλοία, τριάντα στο σύνολο, είχαν μια δική τους ζωή, όργωναν τους ωκεανούς, τον Aτλαντικό και τον Eιρηνικό, κομμάτια αποσπασμένα από τη Γη...