Πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη καταγραφή του «παράνομου Τύπου» (όπως τον ονομάζουν) με τον οποίο οι σκλαβωμένοι στους Γερμανούς, στους Ιταλούς και στους Βούλγαρους κατακτητές προσπαθούσαν να πληροφορηθούν τις εξελίξεις του πολέμου αλλά κυρίως τον αγώνα που έδιναν ενανίον τους οι απελευθερωτικές οργανώσεις και χάραζαν το δρόμο για τις μεταπολεμικές εξελίξεις. Αναφέρονται 167 εφημερίδες (πολλές από τις οποίες έμειναν άγνωστες) πολυγραφημένες ή τυπωμένες, σε μικρό συνήθως σχήμα και με όχι τακτική έκδοση, που οι Έλληνες τις περίμεναν με ανυπομονησία και λαχτάρα ενώ οι συντάκτες τους, οι τυπογράφοι και οι διαμονείς τους αντιμετώπιζαν σκληρούς κινδύνους και ορισμένοι συνελήφθηκαν, φυλακίσθηκαν και κάποιοι έχυσαν και το αίμα τους για την επιτυχία του σκοπού τους.